jjcobwebb

Ang bilis Mr. T! Grabe, September na agad. Christmas countdown na. Nakakagulat sa sobrang bilis. Weird medyo nakakalungkot dahil matatapos na naman ang taon. Ang dami na nangyari noh? May masaya, malungkot, nakakagulat, nakakaiyak, nakakaaliw etc. Hmmm… ang mahalaga ngayon, stable utak ko! Hahaha! Stable din utak ko. At marami akong pera. Chos lang! Hahaha!

Anyways, ang lakas ng ulan, dapat manonood kami nina Luis, Teara and Rain sa Trinoma. Kaso horror! Huwag na! Si Barry nagyaya naman nung paulan na! Wag na lang din! Nilakad ko RBC hanggang Megamall. May bigla kong naalala sa Ortigas Center! Haha! Ayun, sa bahay na ko nagdinner. Maaga ko matutulog --- or not. Bahala na. Haha! Sumunod daw ako sa Punchline sabi ni Luis si Vice Ganda raw andun. Kaso wala talaga ko sa mood ang weird. So yun, ano ba, hmmm… grabe Mr. T! Wala na kong makwento sa yo.

Ay! Hahaha! Kadiri, si Pipo buhay! LOL! Naalala mo si Pipo Mr. T!? Alam ko kilala nina Aubrey and Deck si Pipo! Haha! Yung nanligaw dati sa kin na taga CSB na nastress ako sobra. As in keri naman siya pero ang weird niya. Haha! Pati sina Aubrey nun nastress sa kanya. LOL! Buhay siya! Inadd niya ko sa Facebook! Susme. Pag naalala ko siya, natatawa talaga ko!

Nakalimutan ko, nagVideoke pala kami ng team namin sa Gilmore after shift last Saturday. Hindi ako uminom, hindi ko talaga kaya malasheng ng umaga Mr. T! Parang sobrang mali yun! Hmmm… ano pa ba…

Sobrang miss ko na sina Deck, Tin, Matty, Angelica, Aubrey! Miss ko na rin sina Sherry, Beck and AK, two weeks na rin kami di nagkikita nina Barry, Rhitz and Sabs --- and yes, I miss Jeffrey too Mr. T! :( Biglang naging busy lahat. Si Luis na lang talaga ang hindi busy! Nakakatakot, termbreak pa naman ngayon ng DLSU, baka kung san san na naman ako kaladkarin ni Luis!

At parang hindi na ko marunong magblog Mr. T! Sorry, talaga. Binabasa ko mga past entries ko, napapangiti ako. Parang kinukwentuhan ako ng sarili ko. Hays, ang bilis ng panahon. Ang bilis lang talaga. Sabi nga, hindi natin hawak ang bukas ;) Darating din tayo sa bukas, pero kung anong meron tayo ngayon, icherish na lang natin. Di ba Mr. T!? Sabi ko nga kay Barry, since malungkot siya ngayon, it’s always our own choice to be happy. I choose to be happy. Sabi ko nga rin kay Frank sa pantry nung isang araw, wala kong paki sa bukas, wala pa ko dun. Ang mahalaga yung ngayon. Saka ko na pakikielamanan ang bukas pag nandun na ko. :)

U.Y.S. Mr. T! :) I love ya, I enjoy ya and I still appreciate ya! 

jjcobwebb

It's a symbol to address someone on social networking sites today. I'm addicted to it! Hahaha!

Sobrang lakas ng ulan Mr. T! Grabe, kauuwi ko lang galing sa bahay ni Ate. Inayos ko mga laptop nila. Tapos nanood kami ng mga videos ni Ate sa Facebook at habang nanonood:

Ate: Hakob, lagay ko kayang pera ko sa account mo...
Me : NOW NA! Hahahahaha!
Ate : Ang bilis ng sagot. Ulol! Hahaha! 

Chaka! Paasa. Hahaha! Anyways, ayun, bago ko pumunta kina Ate, nagkita kami ni Migs sa Megamall. Nagdinner, ikot ikot then umuwi agad. Nilakad ko from RBC to Megamall. Sarap maglakad sa Ortigas Center! LOL! Ayun, kumai sa Pollo Locco. Nilakad til Galleria then hinatid ako sa bus ni Migs. At sa bus! SUSME! May titig ng titig sa kin. Feeling ko ang ganda ko kanina! In fairness, kahawig ni Rustom Padilla yung tingin ng tingin kanina, nung hindi pa siya si Bebe Gandanghari ah! Grabe, hindi ko trip makipagtitigan! Feel ko talaga booking yun. And never ako nakaencounter ng ganito for the longest time. Last kong nakipagtitigan sa LRT pa, nung paalis na yung train at ako naiwan. Mega titigan kami nung bading na kahawig ni Cogie Domingo! One of my biggest regrets yun! Char! LOL! Hahaha!

Anyways, planado na ang aking Friday and Saturday night. With Barry and Rhitz tomorrow. With Tin, Deck, Angelica and Matty on Saturday. 3 weeks ko na di nakikita sina Barry. Yung sina Tin naman halos 4 na buwan na ata! Weee... kakaexcite!

At Mr. T! Wahhhh... niloloko ko ng mga officemates ko kay Yob! Wahhh! Kailangan daw magkaroon kami ng formal introduction. Takte talaga! Nahihiya ako sobra! Parang tanga lang talaga. Buti sana kung bading si Yob eh di naman! Char! Hahaha! Kinakabahan talaga ko bukas! Shy ako in real life! Hahaha!

Ayun, hmmm... gusto ko na magpagupit. Baka sa Sunday na lang ako magpagupit. Hmmm... anyways, onti onti na kong nagbubukas ng kamay ko Mr. T! Sabi ko nga, saka na ang bukas, ang importante ang ngayon. Ayoko lang in the end bibiritan ako or bibirit ako ng "You Lost Me" ni Christina Aguilera. I never want that to happen. Basta, ang importante ang ngayon. :) Oo maulan ngayon! Ulan ng ulan. Importante yan sa mga halaman at sa dam! LOL! Labo ko na Mr. T! Update you soon! ILY, IEY, IAY! Mwah! 

Hello Mr. T! Pwede bang iphotoblog ko na lang mga nangyari simula Friday night hanggang Sunday night? Hahahaha! I feel so loved Mr. T! Ang daming nagmamahal sa kin kaya hindi mo rin ako masisisi kung baket hindi ako naglolong magkaroon ng jowa. I’m over flowing with love from the people around me. Friends, relatives, family. Grabe lang. Anyways, pictures:

Friday:

Pepper Lunch with Gibs and Vin

Nakakatuwa si Vin. Wala lang, ang saya saya lang talaga nung nagkita kami. Feeling namin ang tatagal na naming magkakakilala. Tas si Gibs din sobrang okay kausap and kasama and masaya rin. Weird, I ended up being very happy when we parted. Story sharing talaga ang naganap. Napamulat ako sa mga bagay bagay na dapat matagal na kong mulat. Thanks guys! :)

Bubba Gump with Barry and Rhitz

Namiss ko sina Barry and Rhitz! Guess what! Bago ko pumasok ng Bubba Gump nakita ko si Jeffrey! Yes Mr. T! Hindi ko na tinawag. Never naman siyang nagparamdam. I’d rather have my real true friends that night than someone who keeps moving away. Pagod na ko sa mga habulan at drama. Kung kaibigan niya pa rin kami. At least find a way. Anyways, sobrang saya naming 3. Red Mango afterwards then Izakaya. Si Rhitz sumama sa Promenade dahi kikitain ko sina Luis.

Izakaya

Nagparty crash lang ako. Hahaha! Andun si Rams, Benson, jowa niya, Jiggy and jowa niya rin. Hahaha! Mega laklak ako ng Absolute Vodka! Sarap ng Cherry. But I had to leave early dahil 3 hours late na ko sa gimmick namin nina Luis. So umalis agad ako. Kahit I really wanted to stay.

Promenade-Distillery-Obar

Promenade videoke. With Chen and Celine. Ayun, nung natapos na, kaming talaga ni Che, and Luis natira. Dapat hahabol kami Izakaya kaso umalis na rin ang mga bakla dun. So, nagDistillery kami. Nagpalibre sina Che ng samboteng Jose Cuervo. Go… after nun. Tawa na kami ng tawa. Super lasing talaga sila. Tas super takbo kami sa The Fort tawa ng tawa. Walang nagdrive. Nagcab kami papuntang Obar! At si Luis! Bongga! Hahaha! Then balik sa The Fort. Then nakatulog sa kotse. May araw na nung nagising kaming 3…

Saturday:

Redbox – Marciano’s

After 1M years! Nagkita kami nina Tin, Ivan and Matty! Si Angelica and Deck hindi nakasunod. Si Aubrey, tumawag pa from abroad so parang andun din siya! Hahaha! Namiss ko sila. Hays… ayun. Videoke then super kain. Super kwentuhan. I miss these guys Mr. T! Kung alam lang nila gaano ko sila namiss. Then hinatid ako nina Ivan and Tin nung pauwi na. Hays… namiss ko ang college.

Mr. Kabab

Pagkauwi ko from Greenbelt. si Tita Mercedes and Mama nagyaya gumala. Sushal gimick! Hahaha! So yun, gusto nila ng Kebab, dinala ko sila sa Mr. Kabab sa West Ave. Kasama rin yung pinsan ko na si Michael and then since malapit lang si Luis, pinasunod ko siya! Wahahaha! Si Paul nagyaya pang magMalate, I had to turn him down, pagod na ko! LOL!

Sunday:

Orchard Road

Mass with family. Then nandun din pala mga relatives namin. So kumain kami sa Orchard Road then super shopping lahat sa Forever 21. Ako super hanap ng polo para magmukhang tao naman ako. Dapat papaparlor pa ko ni Ate kaso gabi niya. Bwisit na lahat ng tao sa hair ko eh! Sabi ko kasi papakulot ko! Ayaw naman nila! Hahahaha! Hays… sobrang saya Mr. T!

I feel so loved. Ang daming taong nagmamahal sa kin. Mahal ko rin lahat sila. Sabi nga ni Tin, kung naststress na ko sa mga tao sa paligid ko, sabi ko no! Hahaha! Masaya ko pagkasama mga taong mahal ko. Naku, sina Sherry di ko pa nakikita. Sina Mike din miss ko na. Sina Nar and Phi and sankabaklaan! Lulubusin ko toh! Sina Bea di ko na rin nakikita and sina Pao and Archie and friends. Hays… lulubusin ko talaga ang aking morning shift! Hahaha!

Sige Mr. T! Ayan ang aking weekend na parang sang linggo nangyari lahat. May pasok na naman bukas! I’m free at last. The chain is broken. Chain of fools… :) UYS! ILY! IEY! IAY! Mwah! :) And now, I shall sleep…

jjcobwebb

Tell Me I'm Alright
(Angel of the Night Reprise)

Tell me if I should keep on dreaming
Tell me why we ain't talking
I'm still here singing our song
Been waiting, been waiting for so long

I wait in silence , it's your voice I hear
A time and a place for us somewhere
Still my heart is saying we were right
There was only one thing I asked of you

Chorus:

I want to see you again
Angel of the night
When you went away
Every night I would pray
That you'd come back
And take me back
My world is fading slowly
Without you I feel so lonely
Tell me everything's alright
Tell me I'll be alright

Still trying my best to hold on
Illusion? No. Confusion? No.
Angel of the night save me
Angel of the night don't lose me

I don't care how you get here
Like when I saw your tears
I went soft and caved in
Angel of the night
Tell me I'll be alright

Bridge:

And when the morning comes
I'd be sleeping soundly
Waiting never minding eternity
Wake me up when you return
By that time, hope you're ready
Tell me angel of the night
Tell me I'll be alright

Outro:

Angel of the night...
Angel of the night...
Tell me everything's alright...

Mr. T!, ang dami ko gustong ikwento pero not on this entry.

It has been a long week. Dami nangyari. Sa totoo lang wala ko sa mood gumawa ng entry pero pipilitin ko. Pictures na muna.

Busy ang linggong toh. Nanood kami ni Ms. Anj ng Mamarazzi. Nagdinner kami ni Migs sa Galleria. Nagdinner kami ng family sa Century Park. Nagdinner kami nina Barry sa Stock Market and nagpamasahe sa Greenhills. Umattend ng Hicomm. Yun lang. Hmmm… walang lumalabas na kwento sa utak ko. Hirap magsulat dahil ang dami kong iniisip Mr. T! Hindi ko rin napautang si Archie ng pang iPhone niya since may pautang pa kasi ako. Ewan ko… ang labo. I’ll pour everything out sa next entry ko na lang. Kung ano mang details nakalimutan ko, sorry hindi gumagana utak ko ngayon. Buti na lang hindi ako lumabas kahapon ng gabi. Nakapag isip isip ako ng onti. Love you Mr. T!

I want to burst into tears right now. Last week was unbelievable. I am not that strong as I think I am. I want to write an entry that could express things I’m feeling right now. But this time, I will keep it subtle.

In one of my old entries I wrote:

“‘It’s better to hope than to expect. For in expectations we meet disappointments. Whereas in hoping, we invite surprises and miracle’. It was a day Mr. T! A looooong day. I’m happy that Chris is still with me this year. I don’t wanna lose him now. Kahit hindi siya sa kin, ayaw ko siyang mawala sa kin. Hay… good night Mr. T!” --- September 2008

Distance and Time. Alicia Keys couldn’t have said (sung) it any better…

Good night Mr. T!

jjcobwebb

Mr. T!, siguro naman hindi ako masamang tao. Kahit kelan, hindi ko intention makasakit ng kapwa ko. Kung nakasakit man ako, nasabi ko lang nararamdaman ko at sa kung ano talaga ang paningin ko. Pero para saktan talaga sila, hindi ko intensyon yun. Hinding hindi ko magiging intensyon makasakit ng ibang tao. Dahil alam ko kung paano masaktan. At ayoko iparanas sa iba.

Siguro minsan, akala ng ibang tao winawalang bahala ko mga bagay bagay. Sa totoo lang Mr. T!, pagod na rin kasi intindihin mga bagay bagay na matagal ko ng bibigyan importansya. Kung nararamdaman nila na hindi ko binigyan ng importansyae and appreciation mga pinakita nila sa kin, nagkakamali sila. Ang pinakamaliit na bagay na ginagawa para sa kin para mapasaya ko ay binibigyan ko ng halaga. Alam ko kung gaano kahirap magpasaya ng ibang tao. Alam ko rin ang pakiramdam ng hindi naappreciate. Masakit. So bakit hindi ko iaappreciate mga bagay na ginagawa sa kin ng ibang tao? I know how it feels to be unappreciated.

Hindi ako nagpapaasa ng tao. Lahat ng nanligaw sa kin Mr. T!, hindi ako sinumbatan niyan. Wala pa ni isang sumumbat sa kin niyan. Hindi ako nagpapaasa. Dahil sa simula pa lang nililinaw ko na hindi pa rin ako buo hanggang ngayon. I can’t give my heart completely. Gusto ko, pag nagmahal ako, buo na ko. Kumpleto na ko. Hindi ko ibibigay sarili ko kahit isang piraso na lang ang kulang para mabuo ako ulit. Gusto ko ganun ako pag nagmahal. Kasi gusto ko rin namang buong buo rin akong mamahalin ng mamahalin ko. Kung sa tingin ng ibang tao nagpaasa ako, pasensya na.

Hindi rin ako mang-aagaw. Wala akong inaagaw na tao. Kung sa paningin ng iba dapat kong layuan ang mga taong nasasaktan ko. Pasensya na rin. Kung nasasaktan ko kayo, nasasaktan din ako. Ang hirap makipaglaban kung alam mong talo ka na. Para kang sasali ng takbuhan pero pilay ka naman. Mahirap. Kung nakasakit ako pasensya na. Kung mang-aagaw ako, pasensya na rin.

Sa lahat ng taong tingin sa kin na nangugulo ako ng relasyon, patawarin niyo na ko. Hindi ko intensyon malaman mga bagay bagay na nangyari. Bigla lang lumiit ang mundo na nagalawan ko. It was by accident that I found things out. Kung sa tingin nila may inaagaw ako, sige ako na mang-aagaw. As if may may-ari ang sinasabi nilang inaagaw ko. Pasensya ulit. 

Minsan gusto ko ng tigilan to dahil parang naghihintay na lang ako sa wala. Pero, pasensya na kung ayokong umalis sa lugar kung nasan ako dati. Sa totoong lang, ayokong gumalaw kung nasaan ako ngayon eh. Nahihirapan ako sa totoo lang pero kakayanin ko toh. Sa totoo lang nabugbog na pagkatao ko pero iwawalang bahala ko na lang. Ang mga nasabi, nasabi na. Ang mga nasaktan, nasaktan na. Kung ako man ay nakasakit, pasensya na.  

Masakit, pero kinakaya. Masakit pero kakayanin. May mga malalaman pa kong siguro ikasasakit ng damdamin ko pero iwawalang bahala ko na lang din. Siguro may malalaman din silang ikasasakit ng damdamin nila. Alam kong masaktan. At ang taong kayang pa hupain ang sakit na nararamdam ay ang sarili. Responsable tayo sa lahat ng nararamdaman natin.

Sa mga masasakit kong nasasabi. Sa hindi ko pagsasalita sa mga nararamdaman ko. Pasensya na ulit. Kung umaasa pa rin ako. Pasensya na ulit. Kung nagmamahal pa rin ako, pasensya na ulit. Kung matigas pa rin ang ulo ko hanggang ngayon at kahit nasasaktan pa rin ako. Hindi pa rin ako aalis sa kinatatayuan ko. Sa mga taong sa tingin nilang hindi ko sila mahal o minahal. Minahal ko sila. Mahal ko pa rin sila dahil napapaligaya pa rin nila ako hanggang ngayon. Sana wag sumamaang mga loob nila sa kin.

Maliit lang namana ng mundo dati. Palaki siya ng palaki sa totoo lang and it’s inevitable. Sasabay na lang ako sa direksyon ng agos habang inaalam ko mga tunay na kaibigan sa mga hindi.

Nasasaktan ako tuwing susubukan kong hawakan ang mga taong to. Kung sa akala nila lagi akong nakangiti at masaya at makulit, nasasaktan din ako. At hanggang ngayon, pira-piraso pa rin ako pero hinding hindi ako gagalaw kung nasan ako ngayon. Dito ko masaya kahit ilang beses pa ko masaktan. Pasensya na...