Hay… after ilang bagsak. After ilang schedule adjustments. After ilang ulit na pagpila sa OUR. After ilang attempts lumipat ng school. After ng mga moments kung san nasabi kong “Shet buti pumasa pa ko”. After isang beses mag-shift to another specialization at pag-iisip na sa ibang course na lang at after ilang beses ng pagtake sa programming subjects lalo na ang thesis --- salamat naman sa Diyos at nakagraduate din.

Anyways, mga pictures kahapon. Hahaha! Mga nakakahiyang moments nina Ate and Mama. Hahaha!

Pero siyempre paano naman ang mga masasayang moments sa College tulad ng pagpasa ng thesis? Pagcucut pag walang prof? Pagtambay kung san san pag ang tagal ng hihintayin para sa isang subjects? Ang college week? Ang pagkakaroon ng 4.0? Ang mga moments na nasa Eric’s lang kami or sa McDo or kung san man kami chumichibog? Mga EGI moments? Agno moments? Ang mga prof na naging close ko? Mga classmates na naging close ko? Mga blockmates na hindi nakalimot? Mga programming language na hindi ko nakalimutan? Eh mga MP na nagawa ko mag-isa? Mga tawanan moments sa thesis room? Mga LRT1 at LRT2 rides na sobrang saya kahit minsan parang basang sisiw ka na kahit wala ka pa sa school? Mga gel days? Clay days? Wax days? Mga baha days sa Taft? Mga moments sa conserve? Mga tawanan na parang walang bukas. Mga kamickan na parang wala kaming iniisip na assignment or homework? Mga times na nagtutulungan kami sa assignments at seatworks? Mga pagtambay sa mga tagong lugar sa school? Ang pinakamamahal kong Prov? Mga baklang binasted ko sa DLSU? Ang pagseat in? Ang canteen? Ang SJ Walk? Moonwalk? Warpzone? Ang bagong gawang Andrew na puros cute ang tao? Ang Yuchengco moments? Amphi moments? Velasco? Mutien Marie na parang gigiba na? Ang Miguel na puros sushal ang estudyante? At siyempre paano naman ang Gox na kung san lahat ng tao walang iniisip kung hindi magprogram --- except ata ako. Hahaha! 

Siguro marami pa akong hindi nabanggit. Pwede kong sabihin na naging masaya ang College years ko Mr. T! Hindi man siguro kasingsaya ng High School pero masaya. Wala na kong puwedeng mahiling pa. Ay meron pala, magandang grades sana kung puwede lang ibalik. Haha! Pero wala na kong powers dun. Panghahawakan ko na yun as of now. It won’t matter pagdating ng panahon. Magseserve na lang yun as a reminder na naging tamad akong estudyante. Hahaha! Pero to sum it all, masaya. Masayang masaya ko. :-) I love nostalgia. Pero not now. Hahaha! In few years time siguro. Kagagraduate ko pa lang Mr. T! eh. Musta naman di ba?

Anyways, after Graduation, nagtreat si Mama and Ate sa Brazil! sa Serendra together with my closest friends in College ever. Sayang hindi nakapunta sina Jeffrey, AK, and Kristine and Deck and Angelica. Kung sino yung mga pinakaclose ko sila pa ang wala. Pero anyways, I understand. Hindi naman yata kasi ako nagsasawang umintindi eh. Mahal ko kasi sila eh :-)

Yan, sina Beck, Sherry, Barry, Rhitz, Aubrey, Matty and Benson. At yung bongga kong kapatid! Hahaha! Then nagTrinoman kaming 3 nina Benson and Rhitz and minake over namin ni Benson. Hahaha! Kasi sabi ko guwapo talaga siya pag pagkalbo siya. So eto ang before and after niya:

O di ba? Hahahaha! Kasi buwisit na rin kami siguro sa buhok ni Benson. Umoo rin siya. Sabi ko kasi ang pogi niya nung una ko siyang nakita last year nung kalbo siya. Eh di pumogi siya nung nawala buhok. Me likey! Hahaha! Grabe tapos inikot namin ni Rhitz SM North EDSA habang hinihintay si Barry na hindi na sumunod. Grabe. Sobrang pagod na ko kagabi at hindi ko na sinamahan si Luis sa pagGimmick. Buti na lang hindi rin siya natuloy.

Anyways Mr. T! yan muna ang update ko. Sayang hindi nakarating mga ibang tao kahapon. Hays… hindi rin ako naka-attend sa kasal ni Kathy sa Bicol. Wala kong magagawa, tumapat sa graduation ko eh. Di ba Mr. T!? Congrats na lang din siguro sa kanya. Sige sige, update you soon Mr. T! I still love ya, I still appreciate ya and I enjoy ya. :-) Sarap ng tulog ko kagabi. :-)