Reach What's Real By Making Believe
Inaantok na ko Mr. T! Ang tagal ni Deck makarating ng school. Lunch break pa yung OUR. Sobrang inaantok na talaga ko. Galing pa ko ng OsMak. Parang lasing na ko. Nakakabuwisit. May babayaran pa ko. Gutom na ko. Ayaw ko kumain mag-isa. Baket pa kasi nagpunta ng bangko si Deck eh. Wala tuloy ako makasama dito. Kumain pala ko kaninang umaga bago pumunta sa school sa Siomai House. Namiss ko chili garlic nila. Namiss ko rin naman bigla sina Tin and Bheng. Sina Rhitz and Barry. Si Jeffrey lalo na! Wah miss ko na kayo! Ano ba toh. Para na kong lango sa droga sa pakiramdam ko. Kanina may tingin pa ng tingin na lalake sa kin sa MRT. Ewan ko baket nagsmile ako dun sa lalake. Nagsmile back din naman. Shucks. Natakot ako. Binilisan ko bumaba nung station kasi baka bigla akong kausapin. Ano ba yan wala na ko sa sarili Mr. T! Sobrang init. Nawawala na naman earphones ko. Kailangan ko talaga ng earphones na permanent na nakalagay sa tenga. Isama mo na permanent eyeglasses. Hindi pa nagbubukas contacts ng phone ko. Shet. May mga itetext ako na hindi ko matext text ano ba toh. Simula nung nagbura ko ng mahigit 5000 messages (Simula Valentine's Day 2009) nung Sabado, ayaw na gumana nung contacts ko. Ano ba yan. Super antok na ko. Duling na duling na ko promise Mr. T! Tapos ginagawa pa kong emcee sa kasal ng pamangkin ni Salve! Ano ba yan? Gusto niya bang maging comedy bar yung kasal? Hello, tsk! Naiinis ako sa totoo lang. Tapos walang fee? Sayang talent ko ah. Kung may talent man! Hay Mr. T! Inuubos ko lang oras ko dito sa lab. Walang plurk dito grabe! Twitter lang! Pero salamat naman naaaaccess ko mga Diva Messageboards. Pwede na ko dun. Antok na talaga ko. Gusto ko na umuwi at matulog. Alam mo Mr. T!, siguro may magandang nadudulot rin pagiging taklesa ko, narerealize ng tao na may mga bagay bagay na mahalaga at importante. May narerealize sila tungkol sa tunay nilang ugali. Nakakatuwa.
At para ito kung kanino man, ewan ko, siguro isa ka sa pinakabuting pusong tao na kilala ko. Kahit nawala na sayo ang lahat, magulang mo, mga kapatid mo, kamag-anak mo, at kahit tinraydor ka ng mahal mo --- grabe, ang positive pa rin ng outlook mo sa mundo. Naniwala ka pa rin na gaganda ang bukas. Naniniwala sa mga paniniwala ko. Hindi ka lang magandang tao sa panlabas, pati yung nasa loob mo maganda rin. Hindi tulad ng mga ibang taong nakilala ko na kala mo katapusan na ng mundo para sa kanila. Mga taong hindi naniniwala sa pag-ibig, sa bukas, sa happy ending. Pero ikaw, you believe. You wear your heart on your sleeve. Madilim nakaraan mo. Mabigat. Nakakalungkot. Pero ang aliwalas mo kausap. Napapasmile ako dahil may mga tao pa palang tulad mo. Nakakatuwa. Sana lahat kagaya mo. It's not sugar coating sa mga bagay bagay na alam nating makakasakit at magiging mali, it's being positive. Nasasabi mo mga gusto mong sabihin. Pati nararamdaman mo sinasabi mo. Kahit yung nararamdaman mo para sa kin. Wear your heart on your sleeve sabi nga nung idiomatic expression. Akala ko lahat ng may madilim na nakaraan, madilim na rin ang pananaw sa hinaharap. Mali pala ko. Ikaw pala hindi.
Ayan Mr. T! Nagtext na si Deck nasa UM na raw siya. Baka sa McDo na lang ako magLunch. Kagabi pala dun ako sa staff house nagDinner. May niluto kasi silang ulam. Hays... okay? Nauubos pera ko kakataxi! Sige sige. Update you soon.