jjcobwebb

Ayun, slept the whole day Mr. T! Ayoko pumunta ng sementeryo ng maaraw. Mainit. So bandang gabi na ko pumunta. Ayun, ang bilis, naalala ko nung nakita ko pa si Nanay, mother ni Mama, na namatay. Ang bilis. 2002 yun pero parang kahapon lang. Parang kahapon lang ako nagpapakain kay Nanay. Pinapalitan yung pampers niya. Pinapanood ng TV. Pinapalakad nung hindi na siya masyado makatayo. Yung maiinis dahil ang dami niyang tanong. Yung sinasabihan ako lagi ng "Buray mo" at sasagot ako "dakula". Haha! Parang kahapon lang Mr. T! Pero ganun talaga. Kailangan tanggapin. Ganun ang buhay. Parte ng pagiging tayo dun. Tulad nga ng sinabi ko before. Ang tanong na lang kung sino ang susunod. Ayun. Dumalaw din ako sa puntod nina Tita Nita. As usual ang daming tao sa cemetery. Nagdasal and then tumungo sa mall with Mabel para may bilhin.

Tapos ang lungkot ko ngayon Mr. T! Kasi yung asong naligaw sa amin na askal, nasagasaan kanina. Grabe, aso lang yun pero masakit grabe. Kasi naman, napamahal na rin sa kin yun. Hay... pumunta dito yun puro galis, kaya pangalan niya Galisya. Ang lungkot talaga. Tapos si Spike may sakit pa. Natatakot ako baka mawala rin si Spike. Shucks. Hay... sige sige update you soon Mr. T! Anyways yun muna. Hindi pa rin ako makaget over na nasagasaan si Galisya. Hay... still God is good. Life is beautiful. :-)