jjcobwebb

Very entertaining...

Hmmm... kailangan ituloy ang buhay Mr. T! I have to continue living my life the way it was before --- say December 2007. Wait rewind, January 2006 --- er no, I’m looking forward to June 2008. Medyo nakakahinga na ko ngayon ng onti. But still, I can't take away the fact that I'm still learning to walk again. Yeah, and re-spread my wings? Butterfly eh? Hmmm... ano ba kuwento ko... yesterday I met up with Tin, Aubrey and Deck sa Makati. Had lunch with them since dun na sila nagOOJT. And then went home. Ang hirap maghanap ng Autoload sa Makati Mr. T! Grabe! Ang hirap tuloy magreply sa mga text kahapon. Para kong invisible sa mundo. Then slept the whole afternoon. Then, while lying on the bed kanina, naaliw ako sa mga nakakalat sa kwarto ko, so I took a picture of them…

Didn’t I say I love silver things? Mababaw lang kaligayahan ko Mr. T! Masaya na ko diyan. 

Really had me going...

Anyways, I don't like dramas. There's so much drama going on this blog lately and I don't wanna add some more. It's just you, me and Mariah now Mr. T! I'm starting to leave a place where I was left alone. It might take long but I'm trying. And let me just say, let me just say, I didn't give up waiting...

Curtains finally closing…

Mr. T! parang pagnakakakilala ka ng mga bagong tao, ang dami mong natutunan from them. Siguro kasi iba iba ang kuwento nila sa kuwento mo. Malamang di ba? Natutunan mong icompare yung sarili mo sa iba. Either makita mo yung sarili mo sa kanila or makita mo ang taong gusto mo maging sa kanila. Mafefeel mo kung nagkocompliment kayo or nagkaclash. Siguro ganun talaga yung buhay. You meet new people, you get close, you learn from them, they learn from you and it's up to you whether you keep them or you lose them. I don't wanna lose people who have played special roles in my life. They made me become who I am right now. Kahit nasaktan ako because of them, I live my life the way it was. I move on pero hindi ko sila kinakalimutan. Essential sila sa kung sino ang magiging ako in the near future. Tama rin siguro na manahimik na muna ko sa mga kabaliwan ko. Ikukulong ko muna tong lecheng pusong toh. Nakakalungkot pero wala tayong magagawa Mr. T! Tawa na lang ako --- hahahaha. Naiinis na ko sa kapatalan pero nakakatuwa kasi kaya kong sabihin naging masaya minsan sa isang taong hindi naman naging kami. Isa siya sa pinakamagandang nangyari sa buhay ko. Witness ka dun Mr. T! Sa mga private entries ko hanggang sa mga public entries. Masaya ko kasi nagging masaya ko. No regrets. Hindi ko pinagsisihan mga nangyari.

Now it’s time to go…

Alam mo Mr. T!, sa pagtatapos ng araw, naiisip ko, dapat ko hawakan ang puso ko ng mas maiigi. Pero sige, alam kong hinawakan ko talaga siya kasi I super rarely use it. Pero, everytime na pinapakawalan ko siya, nababasag lang siya. Nakakatawa talaga, tawa na lang --- hahahaha. Eto totoo na, aalagaan ko na talaga sarili ko. Mag-gygym na ko with Barry and Rhitz. Hindi na ko magcocoke or magkakape. Susubukan ko na ring hindi magpuyat at kung ano ano pa. I won’t date other people just to get over this feeling. Ginawa ko na dati yun and nakakaawa sa kadate ko. Hindi fair. Hindi ko alam kung kailan ako mabubuo ulit pero I will really try my best para kahit papaano mabuo ako ng tuluyan. I still have my friends Mr. T! I have you and Mariah. Hindi ko kailangan ng love life. Hindi ko kailangan ng lalaki kahit babae. Hindi ko kailangang ibigin ng iba. Ang kailangan ko ngayon, makagraduate tapos makahanap ng matinong trabaho, maging mayaman at yumaman pa ng yumaman. That’s what I’m gonna do Mr. T! Enough of this nonsense. Kung dadating yang lovelife na yan dadating  yan. Maybe not now, or soon or 3 or n years from now pero dadating yan.  Magpapakayaman na muna ko. Tapos pagmayaman na ko, puwede ko na bilhin si Channing Tatum! <- asa ka! Hahaha… kidding aside, muntik na kong lumipat sa Wordpress, buti nahirapan akong gamitin yung control panel dun! Hahaha! Or else iniwan na kita Mr. T! Mwah!
So paano ba yan? I’m back to my original selfish-self.

How about a round of applause? Standing ovation?

But it's over now. Go on and take a bow...